Orhoitzapenac minsu, haragui içanez,
camamilen hatsa irricatzen dut.
La Sían goiti iganez,
udaren verde-urdinetan,
egun bero eta heceac,
asca baten ur çurbilez goçatuac,
eta bordac, haimbat nola vici erçac,
haimbat hurbil, hain urrun... ausazco belhardietan.
Nehoiz itzulico ez naicen libertate urrina
jaquin gabe ophari eguin çautaten aita-amec,
haurçaroaren lañoa, La Síaco maldetan.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina